TERAPIA
PEDAGOGICZNA
Specyficzne trudności w uczeniu się dotyczą uczniów, którzy odnoszą niepowodzenia w nauce pomimo prawidłowego poziomu inteligencji, dojrzałości w ogólnym rozwoju oraz zapewnienia im odpowiednich warunków dydaktycznych do zdobywania wiedzy i umiejętności. Charakteryzują się m.in.:
– wolnym tempem czytania i trudnościami w nauce czytania oraz ze zrozumieniem i zapamiętaniem czytanego tekstu,
– nieprawidłową pisownią oraz popełnianiem błędów ortograficznych pomimo znajomości zasad pisowni,
– trudnościami z organizacją tekstu oraz niewyraźnym pismem,
– trudnościami z przepisywaniem cyfr i dodawaniem w pamięci.
Przyczyną występowania specyficznych trudności w nauce jest nieharmonijny rozwój psychoruchowy. Możemy rozróżnić:
Dysleksję, czyli specyficzne trudności w nauce czytania
Dysgrafię – zaburzenie umiejętności pisania
Dyskalkulię, czyli zaburzenie predyspozycji potrzebnych do rozumienia matematyki
Dysortografię jako specyficzne zaburzenia w nauce pisania
- Dysleksję rozwojową – zespół zaburzeń w nauce czytania i pisania.
Uczeń ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się musi podjąć systematyczną pracę. Opinia z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej jest pomocna i stwierdza co właściwie należy robić w domu i w szkole. W szkole dostosowania obejmują najczęściej wydłużony czas na sprawdzianie oraz przystosowanie arkusza – również podczas egzaminu ósmoklasisty.
Uczniowie ze zdiagnozowanymi trudnościami w uczeniu się są w stanie osiągać sukcesy szkolne.
Jeżeli jesteś dyslektykiem, możesz skorzystać z poniższych rad:
1. Stosowanie zasady systematyczności – ucz się mniej, ale częściej.
2. Wydłuż sobie czas na każde zadanie o przynajmniej 30%.
3. Podziel materiał do nauczenia się na mniejsze części.
4. Kreśl ręką wielkie liter w powietrzu – zapamiętasz tak graf litery
5. Możesz też wodzić palcem po wzorach na wielkich literach.
6. Zapisuj reguł i ważnych informacji na kolorowo w zeszycie.
Jeśli jesteś rodzicem dziecka z dysleksją:
- Pamiętaj, że jego inteligencja mieści się w normie, a często jest znacznie wyższa od przeciętnej.
- Aby Twoje dziecko odnosiło sukcesy i uniknęło niepowodzeń powinno być otoczone troską i poddane terapii.
- Nie traktuj dziecka jak chorego, krnąbrnego czy leniwego.
- Nie karz, nie wyśmiewaj w nadziei, że zmobilizuje je to do pracy nad problemem.
- Nie łódź się, że samo z tego wyrośnie lub weźmie się w garść, albo też ktoś je wyleczy. Skontaktuj się ze specjalistą i zachęć do udziału w zajęciach terapeutycznych.
- Nie tylko terapeuta pracuje z dzieckiem, także Ty pracuj z nim systematycznie w domu.
- Wspomagaj rozwój dziecka: rozmawiaj z nim, czytaj książki, rozwijaj wrodzone talenty i zainteresowania.
- Chwal za wszystkie osiągnięcia.
- Współpracuj z nauczycielami.
- Dziecko z dysleksją ma prawo do udzielania mu pomocy w szkole i w domu.